Lianne in Zuid-Afrika

Een beschermengeltje

Hallo allemaal,

Daar ben ik weer met een update vanuit Zuid-Afrika! Het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven en ik ben ook erg blij dat ik elke dag opschrijf wat ik doe, want anders zou ik ook echt vergeten wat ik hier allemaal meemaak. Zoals ondertussen veel al weten heb ik dit keer helaas ook minder leuk nieuws om te vertellen, maar ik zal beginnen met wat leuke dingen.

Sinds vorige week donderdag heb ik al geen lessen. Mijn lerares was toe aan vakantie en daarom heb ik nu lekker 2 weken vrij, heeerlijk!! Verder heb ik sowieso niet veel lessen meer, alleen aankomende donderdag nog 1 les en nog mijn eindpresentatie op 31 maart en verder lekker vrij. Ook heb ik van 1 april tot 1 mei vakantie en in deze maand ga ik met 3 andere meiden de ‘gardenroute’ rijden. Dit is een bekende weg die naar Kaapstad gaat. Onderweg zijn er veel leuke plaatsen om te stoppen en leuke dingen te doen. Verder gaan mijn projecten wel gewoon door en zijn we deze week bezig geweest met het schoonmaken/opruimen van Bessie’s day care. Ook gaat het geld ophalen voor de watertank super goed, iedereen onwijs bedankt voor alle donaties. We zijn al bijna zover dat de watertank gekocht en geplaatst kan worden!!

Vorig weekend stond er weer een nachtje weg op de planning. Op vrijdag hadden Daphne, Helen en ik de auto opgehaald, een grijze Hyundai Accent kregen we dit keer mee. Aangezien we met 5 in de auto gingen was het wel fijn om een wat grotere auto te hebben dan de vorige keer. Jacintha en Lisanne, die ook met ons meegingen dit weekend, waren een weekje in Kaapstad geweest voor hun minor en kwamen vrijdagavond pas terug, daarom besloten zaterdagochtend vroeg te vertrekken. Onze eindbestemming was Inkwenkwezie, een private game reserve waar we weer veel op safari zijn gegaan. Zaterdag begin van de middag aangekomen en een heerlijke (3-gangen) lunch gekregen en daarna zijn we gaan kajakken. Omdat we met 5 waren moest 1 van ons met de ranger in een kano, nou dat vond ik niet zo erg. Ik had al bedacht dat ik minder hoefde te peddelen als ik met een man in een bootje zat, ideaal haha. Deze middag was echt super leuk, wat hebben we gelachen met z’n allen. Daarna was het alweer tijd voor een (3-gangen) diner en werden we nog meegevraagd voor een nacht safari. Dit klinkt wel wat leuker dan het eigenlijk was. We zagen niet veel bijzondere dieren en Helen viel zelfs in slaap zo leuk vond ze het.

Zondagochtend om 6:00 zaten we weer bij onze ranger in de jeep voor een ochtend safari, pfoeh dat was toch best wel vroeg. Het hoogtepuntje van deze safaritrip was toch echt wel dat we eindelijk de leeuwen hebben gezien. Wat zagen ze er lief uit. Toch blijkt wel dat ze niet zo lief zijn, want onze ranger had voor de zekerheid een pistool bij zich. Helaas was Daphne ‘s avonds ziek geworden van het eten, wat een allergische reactie bleek te zijn en tijdens deze safari-rit ging het niet goed met haar en is ze met een andere ranger naar het ziekenhuis gegaan. Wij gingen later even ontbijten en daarna gingen we met z’n vieren quad rijden. Wat was dat cool!! Lekker crossen, echt super leuk. Ook hadden we nog even tijd om naar de olifant te gaan en die mochten we voeren en aaien (vond het trouwens wel een lelijke, vies beest). Daarna besloten we terug te rijden zodat Daphne lekker thuis kon uitzieken. Helaas is het tijdens deze terugweg helemaal fout gegaan. Ik kan wel zeggen dat we een vrij heftig auto-ongeluk hebben gehad. We zijn van de weg ‘afgedrukt’ door een auto die ons wilde inhalen terwijl er ook gewoon een tegenligger kwam en toen zijn we meerdere keren over de kop gegaan. We hebben het alle 5 overleefd en het gaat goed met ons. Na een controle in het ziekenhuis mochten ik en twee andere meiden terug naar huis. Helaas moesten 2 van ons door naar een beter ziekenhuis in Port Elizabeth, omdat ze beiden een gebroken pols hadden. Woensdag kwam Lisanne gelukkig weer terug uit het ziekenhuis, maar helaas moest Jacintha nog blijven. Ondertussen is zij (samen met haar vader) ook terug in Port Alfred, maar zij heeft overduidelijk de grootste klap gehad en moet hier nog lang van gaan herstellen en daarom gaat ze deze week helaas terug naar Nederland... Met mij gaat het elke dag wat beter. M’n hersenschudding zorgt wel voor hoofdpijn, ook heb ik nog veel pijn in m’n nek, maar eigenlijk valt het allemaal mee in vergelijking met wat er had kunnen gebeuren. Het wordt dan ook vaak tegen ons gezegd hoeveel geluk we hebben gehad. Dit kwam ook mede door de airbags, de gordel die we allemaal omhadden en het feit dat we een iets grotere auto hadden gehuurd voor het weekend.

Afgelopen week heb ik dus voornamelijk veel geslapen en rustig aan gedaan. Er stond een avontuurlijk weekendje op de planning met onder andere bungeejumpen, maar dat kon helaas niet doorgaan. Ook moeten Lisanne en ik onze duikcursus uitstellen, maar gelukkig zijn we hier nog een module en over een paar weken gaan we kijken of we verder kunnen met het duiken.

Alles komt gelukkig goed met iedereen dus dat is een fijn vooruitzicht. Deze week heb ik wel voor het eerst gemerkt dat het toch best moeilijk kan zijn om zo ver weg van huis te zijn, maar gelukkig zijn er heel veel lieve mensen hier. Ook staan er nog heel veel leuke dingen op de planning en wil ik dus ook nog zeker niet terug naar Nederland.

Liefs Li

PS. Ik heb eindelijk de foto's van de eerste weken op m'n blog gezet, dus mochten jullie het leuk vinden kunnen jullie die nu ook bekijken :)

Reacties

Reacties

Jan

Hi Lianne,
Vette pech dat auto-ongeluk maar inderdaad een beschermengeltje hadden jullie dat het zo is afgelopen. Nu even rustig aan, dan kan je straks al die leuke dingen die nog in de planning staan weer oppakken.
Beterschap en straks weer veel plezier.

Sonja

Wat een heftig verhaal! Gelukkig dat het redelijk goed is afgelopen. Hopelijk had je mijn beschermengeltje ook echt bij je... Ik hoop dat je hoofdpijn snel verdwijnt, geniet van al het moois!

Anke Jaspers

Hoi Lianne, ik had je blog niet gelezen, maar hoorde vrijdag van je moeder wat er gebeurd was met jullie. Heftig verhaal en de foto's van jullie auto was te zien dat het behoorlijk aangekomen is. Vreselijk om mee te maken, maar wat hebben jullie het goed gedaan om zo'n solide auto uit te kiezen, waardoor jullie er uiteindelijk nog goed uitgekomen zijn. Heel veel pech, maar ook geluk dat het nog zo goed is afgelopen. Goed dat jullie de draad weer opgepakt hebben en weer kunnen genieten van jullie avontuur. Veel plezier nog de laatste twee maanden!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!